اعتراض به حقی که به دنبالش بودیم
به گزارش خبرنگار مهر با پایان یافتن چهاردهمین جشنواره شعر فجر؛ داستان درباره تنها حاشیه پرسروصدای آن همچنان ادامه دارد. فردی که در بخش ویژه جوان جشنواره فجر موفق به کسب جایزه شده بود در شبکههای اجتماعی به بیان برخی مطالب موهن پرداخته بود که انتشار آنها در فضای عمومی سبب اعتراضاتی به جشنواره شد. جشنواره شعر فجر اما در اقدامی غیرمنتظره این بخش را در شب اختتامیه حذف کرد. این اقدام موجب واکنشهایی در فضای مجازی به این اقدام شده است. شهاب دارابیان، ترانهسرا و روزنامه نگار در یادداشتی به نقد این جریان پرداخته است. مهر آماده انتشار واکنشهای دیگر اهالی ادبیات به این اقدام است. متن یادداشت دارابیان را میخوانید
طی روزهای گذشته خبر انتخاب شاعری بهعنوان برگزیده بخش ویژه چهاردهمین دوره جشنوار شعر فجر حواشی زیادی را ایجاد کرد و کار به تعطیلی این بخش از جشنواره شعر فجر رسید. در این راستا پرداختن به چند نکته بسیار مهم و ضروری است.
یک. نکته قابل توجه در این بخش توجه ویژه برخی رسانهها به این شاعر است که همین موضوع باعث شد که نام این شاعر مثل صدای بمب در فضای شعری کشور بپیچد و حتی همین موضوع باعث شده تا عدهای در کتابفروشیها به دنبال کتاب شعر این شاعر بگردند. همه این اتفاقات برای شاعری اتفاق افتاده که بدون شک زیر ۲۵ سال سن دارد و هنوز هیچ حضور جدی در حوزه شعر نداشته است، اما با یک واکنش رسانهای از سوی عدهای در کمتر از یک هفته این شاعر تبدیل به یک فرد شناخته شده در حوزه شعر شد. نکته جالب توجه تاکید روی برخی از پستهای این شاعر است که تعداد لایکهای آن در توئیتر به زحمت به تعداد انگشتان یک دست میرسید و پستهایش حتی یک ریتوئیت هم نداشت.
دو. در روزهای ابتدایی دولت یازدهم (دولت نخست حسن روحانی) بارها شنونده این جمله از سوی علی جنتی، وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودیم که ما در جمهوری اسلامی چیزی بهعنوان نویسنده و شاعر و ممنوعالقلم نداریم و ملاک اثر فرد است. یعنی در این وزارتخانه اثر بررسی میشود و ممیزان کاری به تفکرات و سابقه اهل قلم ندارند. در نمونههایی که این موضوع رد شد، بارها از وزیر فرهنگ وقت سوال شد که چرا وزارت ارشاد به این وعده خود عمل نکرده است. حال در این جشنواره ملاک، شعرهای ارسالی شاعران بوده و مجری شعرها را بررسی و برگزیدگان را معرفی کرده است. حال سوال مهم در اینجا این است که آیا جشنواره شعر فجر در کنار هیات داوران باید هیات تجسسی را نیز انتخاب کند تا به بررسی زندگی افراد شرکت کننده بپردازند و ببینند که این افراد در اینستاگرام یا توئیتر چه پستی میگذارند یا چه شخصیتی را لایک میکنند. ما نباید فراموش کنیم که ملاک برای برگزیدگان هر جایزهای در هر کجای دنیا تنها اثر است و ما نیز باید به این موضوع پایبند باشیم.
سه. سوال مهم در شرایط فعلی و حساس کنونی این است که افراد با چه حقی حکم پیاده شدن عدهای از قطار جشنواره شعر فجر را صادر میکنند. باید توجه داشته باشیم که این بخش از جشنواره شعر فجر به شاعران اختصاص داشت که بر خلاف بخش اصلی جایزه، داوطلبانه در این جشنواره شرکت کرده است و بدون شک حضور در جشنوارهای دولتی مانند «شعر فجر انقلاب» به معنی قبول نظام و انقلاب است؛ بنابراین اگر شاعری با ذوق و شوق در مهمترین جشنواره دولتی شعر کشور حضور پیاده میکند و بر خلاف عدهای همه شرایط را میپذیرد و از آن طرف در فضای مجازی لباس اپوزیسیون به تن میکند، مشکل جشنواره نیست و این مشکل به شخصت افرادی برمیگردد که علاقه دارند، هم از توبره بخورند و هم از آخور.
توجه به همین سه نکته کافی است تا بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان از انتخابهای خود دفاع کند و توجهی به حواشی رخ داده نداشته باشد؛ اتفاقی که متاسفانه رخ نداد و به نظر میرسد که تصمیمگیری در این مورد کمی شتابزده انجام شد.
منبع: مهر